“Storytellers zijn de beste luisteraars”.

Storytelling is zo’n buzzword van dik 10 jaar geleden dat maar blijft de kop opsteken. En terecht. En hopelijk nog lang. Want hoewel ik niet hou van buzzwords – kunnen we aub de ‘co-creatie sessie’ gewoon terug een ‘brainstorm’ noemen? – vind ik het concept achter storytelling wel heel erg de moeite waard. Ik zou het zelfs een cruciale vaardigheid noemen die niet beperkt mag blijven tot de traditionele ‘verhalenvertellers’ zoals schrijvers en scenaristen. Denk maar aan mensen in het onderwijs, managers en… eventmanagers.

Wat die laatste betreft is Sylvester bovengemiddeld gezegend met een heel sterk team. Niemand twijfelt aan de noodzaak van het vertellen van een verhaal. De afgelopen periode is ons verteltalent wel wat op de proef gesteld omdat we geconfronteerd werden met andere vormen van events : online en ook hybride.

Er zijn gelukkig heel wat gelijkenissen op het vlak van storytelling tussen fysieke, hybride en online events. Die opdeling is uiteraard een glijdende schaal waarbij drie ijkpunten zijn : fysieke events zijn events waarbij we in de eerste plaats werken aan de beleving van een live en fysiek aanwezig publiek, daar kan ook (live) streaming bij zijn maar die is dan van ondergeschikt belang. Online events kunnen ook een fysiek publiek hebben, maar hun beleving is ondergeschikt aan die van het online publiek. Het fysieke publiek is er hoogstens voor de sfeerschepping. Bij een hybride event tenslotte, is er een dubbele focus : we gaan voor een optimale beleving voor zowel het fysiek aanwezige publiek als voor het online publiek.

NOW THIS IS A STORY ALL ABOUT HOW

De meest duidelijke gelijkenis op het vlak van storytelling is de absolute nood aan een verhaal. Zonder verhaal, geen event. Of toch geen dat het bijwonen waard is. Maakt niet uit of het online, hybride of fysiek is. Pas als er een verhaal is kan er verder gebouwd worden. En de vuistregel bij die opbouw van een verhaal blijft ook bij eender welke event vorm overeind. Even simpel als oud en ook briljant : begin, midden en einde. Op deze supereenvoudige basis kan gemakkelijk verder gewerkt worden een verhaal uit te bouwen en bijvoorbeeld voortraject en natraject op te enten. Een andere duidelijke gelijkenis in storytelling bij de verschillende events is de meerwaarde van het doorgedreven verhaal. Als het verhaal ook vervlochten wordt in het voortraject, de branding, de keuze van de host & gasten, look & feel, de video’s, de catering (hetzij centraal of via home delivery), de muziek enz. dan wordt het event én de bezoeker echt doordrongen van het verhaal en wordt het een totaalbeleving.

Maar hoe begin je aan storytelling voor een event? Niet door een verhaal te vertellen. Maar wel met luisteren. En vooral ook heel veel vragen stellen, om vervolgens nog meer te luisteren. De opdrachtgevers honderduit vragen stellen over wat de boodschap is die ze willen vertellen, wie hun doelpubliek is, welke beleving ze hun gasten willen geven en wat ze willen dat de gasten aan de beleving overhouden. Goed luisteren is de cruciale start van een goed verhaal.

AANDACHTSPANNE

Als de vertelling eenmaal duidelijk begint te worden, dan moet er over de vertelvorm nagedacht worden. En die verschilt wél heel erg van fysiek over hybride tot online event. Bij online events wordt beleving voor een stuk ingewisseld voor efficiëntie. Mensen ruilen het genot van catering, live muziek, fysiek contact enz. in voor snel en gestructureerd informatie vergaren. De storytelling moet daarop afgestemd worden : kort en krachtig.

De aandachtspanne van de gasten voor een verhaal op een online event t.o.v. een fysiek event is veel korter. Op een fysiek event kan je twee uur of zelfs langer de tijd nemen om het publiek uitgebreid een verhaal te vertellen (uiteraard idealiter met heel veel afwisseling tussen sprekers en performances en video’s etc.). Bij een online event ligt dat veel moeilijker. Online events worden meestal beleefd via een computerscherm, en mensen zijn gewend om via dat scherm miniverhaaltjes te zien van één tot pakweg vijf minuten : hapklare brokjes die opduiken in een social media feed, op YouTube of via een ander kanaal. Dus om gasten geboeid te houden voor hun scherm moet het verhaal korter verteld worden, en de onderdelen op zich moeten veel compacter zijn en veel meer afwisseling bevatten.

KORT & KRACHTIG

Bekijk het zo: een keynote-spreker op een fysiek event die 45 minuten praat schrikt niet af, en zou zelfs als kort ervaren kunnen worden. Maar de kans dat je online een filmpje bekijkt van iemand die 45 minuten spreekt is eerder klein: daar moet het verhaal een andere vorm krijgen.

Die andere gevoeligheid voor duurtijd is er ook bij het gebruik van video. Een video van 7 minuten tonen op een event met een zittend – en dus bijna letterlijk ‘gecaptiveerd’ – publiek, vormt geen enkel probleem. Diezelfde video tijdens een online event zou eindigen met het equivalent van een halflege zaal.

Dat heeft ook te maken met de realiteit dat online events moeten opboksen tegen tal van andere verleidingen en afleidingen… Gasten worden bestookt met pop-ups van mails, er zijn berichtjes of oproepen op je smartphone, collega’s die even iets komen vragen op kantoor, of de kinderen als hij/zij van in de home office werkt. Hoe boeiend de content ook is die je vertelt, de realiteit is dat je gast enorm snel afgeleid zal zijn. De vertelvorm bij online events moet daarop afgestemd worden: korte, kernachtige sequenties, veel afwisseling, krachtige boodschappen en liefst zoveel mogelijk interactie zodat het event steeds weer om aandacht vraagt.

STORYTELLERS ZIJN STIEKEMERDS

Voor alle events geldt: storytelling is essentieel, maar ze moet niet altijd op de voorgrond komen. Niet elk event moet zijn gasten confronteren met een dramatische verhaallijn en een hoofdpersonage dat een conflict overwint om tenslotte een zalige zonsondergang tegemoet te gaan… Maar voor de event maker en de opdrachtgever moet het wél duidelijk zijn welk verhaal er verteld wordt. Gasten die het juiste gevoel aan een event overhouden én de juiste boodschap onthielden, hebben misschien niet altijd door dat ze zijn meegenomen in het verhaal van de organisator, maar het ís wel zo. Storytellers zijn dus niet alleen goede luisteraars, maar ook stiekemerds.

Naast de fysieke en online events is een hybride event een buitenbeentje wat storytelling betreft. Eenzelfde beleving bieden aan de fysiek aanwezigen als aan de online gasten is onmogelijk. Hen een evenwaardig beleving bezorgen kan wel. Door hetzelfde verhaal aan de beide soorten publiek te vertellen wordt er een gemeenschappelijke beleving gecreëerd. Maar om een optimale beleving te geven wordt het verhaal op 2 verschillende manier gebracht : het ene volgens de regels van een online event, het andere op de manier voor een fysiek event, en slechts op enkele momenten overlappen de twee soorten publiek en maken zij een connectie. Het is een verhaal met 2 sporen die elkaar op bepaalde momenten kruisen.

WAT ER BLIJFT HANGEN

Tot slot, waarom al die aandacht voor het vertellen van een verhaal? Waarom streven naar een goeie storytelling? Een verhaal maakt het verschil tussen iets wat je gewoon ‘ondergaat’ en iets wat je emotioneel mee beleeft. Feiten en cijfers worden over het algemeen vaak vergeten, maar een sfeer, een gevoel en vooral een verhaal wordt veel beter onthouden. Het maakt een evenement memorabel. Die feiten en cijfers blijven trouwens alsnog hangen, als ze maar in een verhaal verpakt zijn. De story zorgt voor een grotere betrokkenheid en zorgt er in het beste geval ook voor dat gasten ook op emotioneel vlak geraakt worden waardoor de boodschap véél beter blijf hangen, en dat is tenslotte de ambitie.