“De eventsector is er een van doorbijters”.

Eerlijk, ik had die vierde golf niet verwacht. Vorig jaar was ik nog zeker van een tweede golf, en hadden we bij Sylvester het ganse arsenaal aan online tools én MEEPLE-platform daarvoor klaar, maar die vierde golf? Nee, ‘koud gepakt’ noemen ze zoiets.

En evenmin verwachtte ik dat ik zelf op de besmettingsstatistieken zou terecht komen. Ik heb het – zoals de meesten tijdens oktober – wat laten gaan, maar in november was ik toch weer zeer voorzichtig, en kijk: prijs! Gelukkig heeft mijn vaccinatie de schade beperkt tot twee dagen goede verkoudheid en tien dagen brave isolatie. Dank u, Pfizer. Dank u, vaccinatiecentrum van Kampenhout-sas met al die enthousiaste vrijwilligers.

Maar ondanks vierde golf, bevreemdend telewerk en opeenvolging van quarantaines en isolaties op Sylvester, is er toch ook wat feestgedruis in Haacht. Vorige week wonnen we een gouden BEA-award voor beste publieksevenement (Bevrijdingsfeesten Antwerpen) met daarnaast nog twee finaleplaatsen voor digitale events. Dank u, deskundige juryleden van de Belgian Event Awards. Deze week kregen we bericht dat we ook de scalp van een nieuw Certificate of Excellence aan onze riem mogen vastmaken. Een klanten-award, zeg maar. Dank u, klanten, voor alle positieve, enthousiaste reviews. Dat we daarbij zowel lof krijgen voor onze producties, als voor onze aangename aanpak en samenwerking, doet me veel deugd. En tenslotte is er ook onze videocel die groeit als kool. Hoe meer eventbeperkingen, hoe meer video.

Is het zo’n periode die men als manisch-depressief bestempelt? Feit is dat de aanpak door de overheid van de vierde golf zeer teleurstellend is, en niet in het minst voor de eventsector. Pas op, ik zou zelf niet graag aan de tafel van het overlegcomité zitten, ik heb zelfs wat compassie met hen. Het zal namelijk altijd voor iemand verkeerd zijn. Maar er valt weinig staatsmanschap te bespeuren, net alsof iedereen constant zit te rekenen hoeveel stemmen er gewonnen of verloren kunnen worden met deze of gene beslissing.

En zo is het voor veel event- en cultuurprojecten opnieuw game over, nog maar eens. Schrijnende verhalen. Maar gelukkig ook talloze verhalen van oneindige veerkracht. Wie op de BEA-awards was, kon zien dat de sector er één is van doorbijters, niet van opgevers. In de miserie, herken je de kracht.

En zo is het ook op Sylvester. Ook deze vierde golf zal ons niet doen kraken. Misschien zullen we wel een beetje moeten buigen, maar daarna veren we weer op. Met nieuwe ideeën, concepten en formats, nieuwe innovatieve tools wellicht, nieuwe ambities en doelen. Ook nieuwe projecten op de grens van video, tv en events. We zijn er nu al volop mee bezig, want het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De switch van fysiek naar online en hybride heeft wegen geopend die we nog verder willen exploreren. Vorig jaar konden we proeven van een pioniersrol, en ja, misschien hebben we die smaak wel te pakken nu?

Maar nu eerst nog even wat tijd nemen voor reflectie tijdens de eindejaarsdagen. Nog eens terugkijken naar the why, the how en the what misschien? Waarom doen we wat we doen met Sylvester? Ideale dagen om eens wat afstand te nemen van alle hectiek. Corona doet ook op dat vlak wel nadenken.

VOOR IEDEREEN DUS VAN HARTE MOOIE EN INSPIRERENDE KERST- EN EINDEJAARSDAGEN!