CEO Geert Vanoverschelde: “Dank u, Corona”.

Het coronavirus is ons nu al voor de derde keer te slim af. We zijn het allemaal beu, maar er is wellicht geen andere oplossing dan nog maar eens in lockdown te gaan.

Maar hoe onverwacht en tegendraads dit ook voelt, toch roffelt de trom richting heropening van het leven, en voor wat Sylvester betreft: richting fysieke live events. We snakken naar hugs, knuffels, samen feesten, dansen en zingen. Een roaring twenties-achtige opstoot van fysieke events hangt in de lucht. Alles back to normal in het najaar?

Die opstoot van fysieke events komt er gegarandeerd, maar voor de rest is het duidelijk dat de wereld van events nooit meer zal zijn wat ze was.

En dat dit zo is, begon een jaar geleden met de eerste lockdown, die toen nog insloeg als een bom. Ik vermoed dat iedereen zich dat weekend van midden maart 2020 nog levendig en in detail herinnert. Ik had toen de eerste annulaties van events ontvangen, de ontkenningsfase was al voorbij. Dat alles voor onbepaalde tijd op slot ging zonder idee van hoe lang, deed het ergste vermoeden. 

Ook al was telewerk meteen verplicht, ik had onze Sylvesterianen gevraagd die bewuste maandagochtend bijeen te komen zodat ik hen de corona-impact en de te nemen maatregelen kon toelichten. Technische werkloosheid en directe besparingen (je weet wel: cash is king), maar ook blijven vooruitkijken en positief naar buitenkomen – niet jammeren en klagen – waren de motto’s.

“MERCI VANUIT MIJN KOT”

Het was in deze meeting dat het idee ontstond om de wittelakensactie #mercivanuitmijnkot op te zetten. Toen ons netwerk van BV’s zich hier mee wilde achter scharen met oproepfilmpjes, nam de actie een vlucht. De vrijdag erna stond half Vlaanderen te applaudisseren met witte lakens uit het raam. 

Het was een bizarre week waarin van de ene kant onze steunactie voor de zorgverleners een onverwacht massaal succes kende, en ik intussen elke dag wel een annulatie van een event- of videoproject te slikken kreeg. Onze omzetprognose voor het komende jaar smolt zienderogen weg.

Maar bon, geen fysieke events meer. Hoe moeten we dan mensen verbinden? Want dat is tenslotte onze missie als bedrijf. Kan het dan digitaal en audiovisueel, met livestreams? En kijk, eigenlijk viel toen op een totaal onvermoede manier de puzzel zoals nooit tevoren in elkaar. Sinds jaar en dag waren we op de nagels blijven kloppen van onze tv-expertise, onze videoskills, en onze evenementen-knowhow. En net deze drie factoren bleken cruciaal bij het neerzetten van geslaagde online events.

We konden eerste klanten overtuigen en werden met de dag bedrevener in sterke online formats, eigenlijk stuk voor stuk mini-televisieprogramma’s.

Ook al waren de omzetten en marges van livestreams laag, het hield ons wel scherp, creatief en veerkrachtig. Met vallen en opstaan. Want toen we eind mei heel fier een eigen high-end event online wilden voorstellen, liet net toen het netwerk van onze provider het afweten en kwam onze Studio Sylvester in horten en stoten bij de kijkers. 

● Les 1: check je internetverbinding net voor uitzending.
● Les 2: in de online wereld kan je de opname nog altijd achteraf doorsturen. 
● Les 3: Never give up, een veldslag verloren is niet de oorlog verloren.

De livestreams gingen steeds beter, en met een eigen videocel in huis, waren we in staat om ook de massa audiovisuele content die nodig is voor digitale events, snel en vakkundig te produceren.

Maar aspecten als networking, interactie en beleving waren nog niet straf genoeg. Intussen hadden we wel al eventplatformen getest, maar geen enkel kon ons helemaal bekoren. Onze perceptie: te veel gemaakt door ingenieurs en IT’ers. Niets tegen hen persoonlijk, natuurlijk, maar het zijn gewoonweg geen eventkenners. Zelf maken dan? 

En zo begon een zeer gedurfde zet: zelf een event venue-platform op poten zetten. De motivatie? Business creëren natuurlijk, maar dat dan met een service die futureproof is en terzelfdertijd uiterst duurzaam. Bovendien had ik binnen mijn familie enkele dokters rondlopen die me al die tijd zeiden dat er in het najaar absoluut een tweede golf zou komen.

We vonden een goede bouwer voor ons platform en tegen eind juni waren we klaar voor testing en demo’s. Testen, testen, testen: dat is wat we deden in de zomer. We kunnen alleen beamen wat de virologen zeggen: testen is cruciaal en de weg naar succes. Zo ook voor MEEPLE, want ons platform had intussen een naam gekregen. De verbinding tussen meeting en people. Opnieuw onze missie, je weet wel.

In september vond ons eerste virtueel MEEPLE-event plaats. Intussen deden we crash en load tests en later ook penetration en andere security tests. Alles hield stand, alles werkte, de klanten waren enthousiast. In oktober kwam dan de tweede lockdown en plots wilde iedereen een online of virtueel event. We konden de vraag eigenlijk niet bijhouden. Een vraag met heel veel kaf tussen het koren weliswaar: zo dachten sommigen dat livestreams en MEEPLE, net zoals Teams en Zoom, zo goed als gratis waren.

“BEDANKT, SYLVESTERIANEN”

Intussen zitten we boven de 60 digitale events en er staan er nog heel wat op de planning. De switch die we een jaar geleden met de moed der wanhoop – maar met de kracht van een hecht team – gemaakt hebben, heeft ons jaar grotendeels gered. De catastrofe is vermeden, er is weer volop perspectief. Voor mij nog straffer dan de innovatieve switch, is dat intussen ook de expertise van ons team een volledige update gehad heeft, en dat bovendien onze uitgebreide organisatie volledig is aangepast aan onze nieuwe activiteiten. 

Ik kan de Sylvesterianen niet genoeg danken voor hun veerkracht, betrokkenheid, teamgeest en volhouding. Het was bij momenten pompen of verzuipen, stress en klamme handjes. Maar ook momenten van eureka en euforie, van adrenaline en ring the bell. Want traditiegewijs galmt er bij een nieuwe opdracht de scheepsbel door onze Haachtse kantoren.

HYBRIDE!

En nu, een jaar later… mogen we eigenlijk herbeginnen. We vertrekken deze keer niet vanuit een catastrofale situatie, maar de mogelijke opties zijn nu veel groter in aantal. Wanneer weer fysieke events? En alles weer fysiek? In welke mate zijn digitale events blijvers? Breekt hybride volop door? En à propos: wat is een hybride event eigenlijk? Wordt elk event hybride, of wordt de eventwereld hybride?

Sinds begin januari hebben we aan deze vragen een strategisch denktraject en een kwalitatieve enquête bij eventmanagers besteed. Bijzonder verrijkend. We hebben er nu zeer goed zicht op. De eventwereld wordt hybride, in een mix van fysieke (live) events, digitale en hybride events. We hebben alle vormen van hybride events onder de loep genomen en tot haalbare concepten uitgewerkt, telkens vertrekkend vanuit de deelnemers. 

De eerste aanvragen voor hybride events zijn intussen binnen. Zeer boeiend. Nu nog de concepten benoemen en herkenbaar voorstellen aan de markt. En intussen de nieuwe lockdown verteren, nog wat langer het vele telewerk ondergaan. We snakken met het Sylvester-team enorm naar een teamdag, met sporten en lachen, met hugs en handjeklap. En zoiets mag niet digitaal, niet hybride. Totaal live: dat is wat het moet zijn.